Gra 1406073

Wielka Wojna - 30

 31 marzec 2016

DZIEŃ 37

To właśnie tu, w Wielkiej Wojnie narodził się pomysł założenia sojuszu Global Supremacy. 

To właśnie tu, na tej mapce - 6 marca - Abdul Zahir i mattkoziel postanowili wdrożyć w życie założenie organizacji.

Abdul, który zarządza Grecją oraz mattkoziel, który rozpoczął mapkę Rumunią, niemalże od samego początku zawarli sojusz. Dość szybko opanowali Bałkany, dzieląc się prowincjami. Po kilku dniach do sojuszu grecko-rumuńskiego dołączyły Austro-Węgry zarządzane przez Mohr1.  Austriak zaś miał umowę z arabskim Imame ALPHEN.  W środkowej części Europy świetnie rozwijał się Hakuou Niemcami. Zaś za Oceanem Prezydentem Stanów Centralnych kieruje Besslein.  W późniejszej fazie rozgrywki, nawet nieco może nawet za późno dołączył Bubukong - Włochy. W Afryce, w sumie osamotniony i walczący z krajami głównie sterowanymi przez sztuczną inteligencję rozwijał się Gubernator Algierii Wschodniej od sasa do lasa.  

Po czasie zawiązały się sojusze głównie z bezpośrednio graniczącymi ze sobą krajami. Grecja i Rumunia rozprawiły się Osmanami i Kaukazem. Mattkoziel skierował swój rozwój na północno-wschodnią część Europy, podbijając systematycznie ziemie ruskie. Abdul został zablokowany z rozwojem. Jedyna opcja to było wypowiedzenie wojny Arabii, która z kolei miała sojusz z Austro-Węgrami, Ci zaś z samą Grecją i Rumunią. 

Minęło kilka dni...

Abdul nie chcąc skupiać się tylko na rozbudowie swych prowincji, postanowił wkroczyć do Arabii, będąc ciekawym na reakcję pozostałych krajów. W konsekwencji Austro-Węgry wypowiedziały Grekowi sojusz i oficjalnie wypowiedziały wojnę. Rumun pozostał neutralny w konflikcie tym. Ale domino posypało się dalej... Grecja przeciwko Arabii i Austro-Węgrom była teoretycznie skazana na porażkę. Ciężkie boje z Imamem arabskim, ciągłe manewry i pościgi za główną armią ALPHEN`a nie dawały zadowalającego efektu. Choć prowincje wpadały systemtycznie w greckie ręce, to jednak główne siły przeciwnika nie mogły zostać rozbite. Abdul stosował taktykę walki na odległość, chcąc w jak największym stopniu zaoszczędzić piechotę. Bombardowania, manewry zwrotne oraz ostrzał z Morza krążownikami tylko przeciągały konflikt grecko-arabski. Strategia oszczędzania piechoty greckiej na Bliskim Wschodzie, by móc potem skierować siły na Austro-Węgry, nie działało na korzyść Aten. Jednak w pewnym momencie sytuacja diametralnie zwróciła się choć trochę na korzyść Zahira. Austriak wypowiedział wojnę Włochowi. Ten jednak nie był w stanie powstrzymać armii wiedeńskiej, ale w porozumieniu między Atenami a Rzymem, świetnie zatrzymywał przeciwnika najdłużej jak potrafił na swoich fortecach. To dawało czas na pokonanie Arabii a następnie przerzuceniu swych głównych sił przeciwko Austriakowi. Bronił się zaciekle, działając na niekorzyść wroga. 

Po wielu niach walki w końcu udało się zdobyć Jerozolimę, stolicę Arabii i wyeliminować przeciwnika. Austriak stał u bram fortecy do Rzymu. Jednak nie udało się obronić włoskiej stolicy ostrzałami z krążowników greckich. Choć kampania bliskowschodnia dobiegła ku końcowi i udało się opanować znaczne prowincje z ropą, co było głównym celem Grecji, Włochy zostały stracone. Główne siły Abdula przygotowując się do kampanii włoskiej w obronie sojusznika, dotarły na Półwysep Apeniński stawiając opór w południowej części Włoch. Wydawało by się, że bezpośredni konflikt grecko-austriacki rozpocznie się właśnie we Włoszech. Grek nie dysponował tam mocną armią jak Austriak, osłabiony nieco wojną na Bliskim Wschodzie. Choć i tak strategia walki na odległość dała ogromne efekty, oszczędzając wiele tysięcy jednostek piechoty. I tym razem nieoczekiwanie nastąpił zwrot akcji. Przeciwko Grecji stanęły Stany Centralne, namawiając do wystąpienia oficjalnego przeciwko zbytniej ekspansji Grecji. Po czym do anty-greckiej koalicji przystąpiła Algieria, jednak bez otwartego konfliktu. Sytuacja Grecji znowu stała się niewygodna. I nieoczekiwanie i z zaskoczenia Niemcy wypowiedziały wojnę Austrii, stając po stronie Aten. Armia Austriacka, nie przygotowana do konfliktu z Berlinem, musiała zostać rozerwana na klka frontów walk. Włochy zostały odzyskane przez Grecją a resztę prowincji w środkowej Europie zostały podbite przez Niemców. W tym momencie powstało Trójporozumienie Grecji, Rumunii i Niemiec. Za wsparcie Niemiec dla Grecji, Abdul oddał w posiadanie Niemca Palermo z ropą, które wczesniej zdobyły wojska greckie.

Kampania w Afryce Północnej...

Grecja i Niemcy postanowiły zaatakować Algierę Wschodnią. Choć połacie ziem tego kraju były rozciągnięte niemalże na całą północną Afrykę, bez Libii i Egiptu, wojna dość szybko została rozstrzygnięta. Nawet Rumunia zdobyła parę prowincji w Afryce. Kolejne państwo anty-greckie zostało wyeliminowane. W międzyczasie rząd ateński zdobył kolejne posiadłości z ropą. Wydobycie musiało zostać zaspokojone w parze z produkcją armii: flota morska oraz powietrzna i artyleria. 

Niemalże cała Europa została opanowana przez państwa Trójporozumienia. Na kontynencie amerykańskim pozostały Stany Centralne. 

Czy dojdzie do inwazji połączonych siła Trójporozumienia na Amerykę?

Gra 1443855

 The Great War - 500 players (Supremacja angielska)

Wielka Wojna - 500 graczy

 5 kwiecień 2016

DZIEŃ 12

Trzech członków sojuszu Global Supremacy wystartowało na angielskiej Supremacji na ogromnej mapce dla 500 graczy. 

Abdul rozpoczął Północną Montaną, mattkoziel Południową Montaną, Bubukong Athabasca Landing zaś Hakuou z sojuszu Polski Związek Hetmański (PZH) wystartował krajem Regina. 

Hakuou, jako partner sojuszu |GS| podjął decyzję o wspólnej kampanii i celach na nowej mapie. 

Od samego początku wszyscy gracze nie nadwyrężali swych sił piechoty. Wykorzystali tylko dwie okazje, by zagarnąć prowincje. Abdul zabrał jedną, zaś Bubukong dwie prowincje na północ od swych macierzystych granic. W ósmym dniu weszli w fazę budowania fabryk, co też aktywni sąsiedzi rozpoczęli ten sam etap. Rozpoczął się wyścig zbrojeniowy ciężkiego sprzętu do bombardowania. W kilku prowincjach ruszyła już budowa artylerii, by w końcu rozpocząć ekspansję na inne kraje. 

Sąsiedzi polskiego sojuszu Global Supremacy w partnerstwie z członkiem Polskiego Związku Hetmańskiego pochodzący z zagranicy szybko wyeliminują z mapy graczy? Czy też uda się poprzez sukcesywną ekspansję wyklarować odpowiednią pozycję w Ameryce Północnej? Cała czwórka rozgrywa planszę pod koalicją Global Supremacy - identyczną nazwą jaką nosi sam sojusz. Czy może uda się nawiązać dyplomatyczne stosunki idące ku współpracy z innymi graczami z zagranicy? 

Do tej pory były nieoficjalne dwie propozycje z zewnątrz i na obie odpowiedziała koalicja swymi rządaniami co do warunków partnestwa na mapie. Czy wyjdzie to na dobre?